De wereld hoort God toe
de aarde en al haar bewoners.
En even verder in de dienst klinkt de belijdenis dat we gemaakt zijn naar het beeld van God.
Ook al ben je op Iona ver weg van "de wereld", en wordt er geen kamerdeur op slot gedaan (en ook de buitendeur niet), je hoort natuurlijk wel van de enorme vluchtelingenstromen, aanslagen, en wat niet al. En je voelt je machteloos. Waarom staan mensen elkaar naar het leven? Waarom doden mensen elkaar? Zo heeft God het niet bedoeld!
Een paar dagen geleden stond in Trouw een gedicht dat me trof. Ik geef het hier graag door:
Jij mens die ooit kwam hier in Gods paradijs en
die vis werd en aap werd en rechtop ging staan
Jij mens die met wetenschap licht kon bewijzen
Jij mens die kwam kijken met bijna niets aan
Waarom wil je haten, verwoesten en moorden
Waarom ben jij zelf zoveel meer dan de rest?
Waarom doen jouw daden mij snakken naar woorden
Waarom is jouw wil toch zo'n bloedmanifest?
Mens! Als je voor God speelt
Als je zo graag voor God speelt
Doe dan in godsnaam je best!
Dank je wel, Louise Korthals, voor je gedicht. Ik zal mijn best doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten