Stel: je zit op een koor. Een koor dat à capella zingt. Dat vergt veel oefening en veel geduld van de dirigent en de koorleden, met als extra moeilijkheid, dat alle liederen in het Russisch, Oekraïens of kerkslavisch zijn. Tijdens de repetitie steeds weer herhalen wat je denkt al lang te kennen, omdat de dirigent het nog net iets mooier wil hebben. Of omdat je net niet helemaal afgestemd bent op de andere zangers. En dan een concert. Het inzingen lukt niet helemaal omdat de akoestiek heel anders is dan je gewend bent. De dirigent geeft aan dat we dicht naast elkaar moeten gaan staan. Het publiek is gekomen en dat geeft ook verandering in de akoestiek.
En dan zing je het eerste lied... En het klinkt zo mooi! We worden er blij van. We gaan de naam van het koor, Radujsja, Russisch voor "wees blij", alle eer aandoen.
Wat heerlijk als al die oefening en het geduld wordt beloond met zo'n prachtig concert, waar publiek en koor van genieten.
Het gebeurde gisteren allemaal in de Grote Kerk in Almelo, waar het Overijssels Russisch Vrouwenkoor Radujsja met het Eibergs Mannenkoor een concert gaf. Ook de mannen zongen fijn en de twee nummers die we samen zongen, klonken als een klok.
Wat ben ik na zo'n concert blij dat ik in Radujsja zing!
1 opmerking:
hihi, heb net je stukje 'geliked' op facebook. Blij dat het geslaagd was!
Een reactie posten