Van draden en vesten

Het eerste IJslandse vest met rits is helemaal af! Nadat ik, naast de aanwijzingen in het patroon, ook nog uitvoerige informatie had ingewonnen bij de Trollenwol in Driebergen, durfde ik het aan. Op de twee averechte steken middenvoor met de naaimachine aan beide kanten de steken afgezigzagd en toen de schaar er in. En er gebeurde verder niets!!!
Daarna moest er nog behoorlijk wat met de hand genaaid worden: aan beide zijden een biaisbandje om het allemaal netjes af te werken, en toen de rits er in. Het is allemaal gelukt en mijn dochter is er blij mee.

Ook het tweede IJslandse vest, voor de oudste kleindochter, begint vorm te krijgen. Op de foto ben ik net aan de pas begonnen. Die is inmiddels af, en nu is de capuchon aan de beurt, nog steeds alleen op de rondbreinaald met de twee averechte steken middenvoor. Ook daar moet straks een rits in... Ik weet nu hoe het moet. Maar ik heb al wel tegen de dochters gezegd dat dit vest het laatste is waar ik een rits in zet! Ik brei liever twee rondgebreide truien dan één keer een rits inzetten! Maar dat is allemaal van later zorg.

Voorlopig nog plannen genoeg:

Twee van deze verwarde strengen heb ik inmiddels weten op te winden tot een fatsoenlijke bol garen. Daarbij oranje, geel en blauw katoen gezocht, en hiervan wordt straks een vestje gebreid voor het kleinkind dat in april verwacht wordt. Heeft nog even tijd dus.

Voor die tijd is waarschijnlijk het vestje voor de oudste dochter, een ding dat je ook ondersteboven kunt dragen, ook wel af. Garen en patroon liggen ervoor klaar.
Van dikke wol ben ik tussendoor bezig een kol en een muts te breien voor het project van de 90-jarige NCRV. In samenwerking met het Leger des Heils is een actie op touw gezet om te breien voor daklozen in Bulgarije. Mooi om wat restanten op een leuke manier weg te breien.

Kortom, vervelen? Hoe moet je dat doen???