Zelf zingen

Naar een concert gaan vind ik fijn. Bijna nog leuker is het om zelf te zingen in een koor en daar anderen van te laten genieten.
Ik heb er al eens eerder melding van gemaakt: ik ben lid van het Overijssels Russisch Vrouwenkoor Radujsja. We bestaan bijna drie jaar en zo langzamerhand beginnen we een niveau en een repertoire te krijgen waarmee we naar buiten kunnen treden. Niet dat we nog nooit hebben opgetreden, maar we hadden altijd nog het gevoel dat ook dat oefenen was.
Nu is het niet eenvoudig om als amateurs a capella, dus zonder begeleiding van een instrument (en dus ook zonder de steun daarvan) te zingen. Voor je het weet wordt een noot niet hoog genoeg gepakt door een van de stemgroepen. En dan wordt het vals en/of je eindigt met z'n allen zeker een halve toon lager dan de bedoeling was.
Met eindeloos geduld oefent onze dirigente Adelya onze stem en ons gehoor.
En als het dan klinkt zoals ze dat wil hebben, dan geeft dat een kick!
Zondag zongen we rond de opening van een tentoonstelling van kunstenaars uit de Armeense diaspora in Hof 88 in Almelo. En natuurlijk viel er nog wat te verbeteren, maar het was ook heel erg leuk om te doen: tussen de schilderijen en het publiek die mooie Russische kerkmuziek zingen. En een volksliedje. Heerlijk.
Nog één repetitie, dan is het zomervakantie. Ik verheug me nu al op de eerste repetitie daarna!