Shannon wilde de bijeenkomst graag bij Bridged's well houden, de bron van de Keltische heilige Bridged. De vrijdagavond werd gekozen vanwege de slechtere weersvoorspellingen van de volgende dagen.
Met een groot aantal collega-vrijwilligers, een paar residentstaff members en een van de members van de community die al een aantal weken op Iona is, zijn we naar het hoogste punt van Iona, Dun I, geklommen (een kleine pelgrimage) en vandaar een klein eindje afgedaald naar de bron. Daar hebben Shannon en ik iets verteld over wat het verblijf op Iona voor ons betekende. Voor mij is het water een herinnering aan een van de avonddiensten waarin we werden uitgenodigd de ons gegeven schelp (elke schelp is uniek) in een kom water te doen en als we wilden, met het water een ritueel te doen. Dat heb ik gedaan, het was een indrukwekkend moment voor mezelf, en dat hebben we bij de bron herhaald.
Verder vertelde Shannon wat Bridged voor haar betekende en ik waarom ik een Keltisch kruis zo mooi vind: een kruis, ook een symbool van de kruispunten waarop je in je leven terecht kunt komen, en de cirkel, symbool van de nooit eindigende liefde van God en ook van mensen (trouwringen hebben evenmin een begin en een eind). We zongen en we spraken een zegening uit. En intussen ging de zon achter ons onder op een manier die we nauwelijks konden geloven, zo mooi. De oceaan rustiger dan die in dagen was geweest. Het kostte moeite om weer "af te dalen" naar de gewone wereld!
Ja, ook aan deze tijd op Iona komt een eind. Maar het afscheid nemen gaat niet vanzelf....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten