Bonbons

Het is al weer even geleden dat ik van mijn dochters voor mijn verjaardag een koffertje kreeg met daarin alles wat er nodig is om zelf bonbons te maken: de chocola, de vulling, een mal en een schraper en het belangrijkste: een boekje met aanwijzingen om de bonbons te maken.

Uiteraard wilden de goede geefsters er bij zijn als ik met al dat heerlijks aan de slag ging. En ze vonden het ook leuk als ik een paar vriendinnen zou uitnodigen. Zo was de kamer goed gevuld toen we begonnen. Chocolade smelten is nog tamelijk eenvoudig: in het bad van Marie lukte dat prima. Maar dan die vloeibare chocola in de mal gieten en er zoveel laten uitlopen dat je een mooie chocoladebakje krijgt: dat wordt gegarandeerd een knoeiboel!
Als dat gelukt is, moet de vulling, ook weer au-bain-Marie, wat zacht gemaakt worden en met een spuitzak in de chocolade omhulsels worden gedaan. Tenslotte weer de chocola erover om de bonbon af te maken.

Dat was allemaal nog wel te doen. Maar toen stond er in de gebruiksaanwijzing dat een half uur in de koelkast voldoende moest zijn om de bonbons uit de mal te krijgen. Dat was een misrekening: we hebben de mal uiteindelijk een uur in de diepvries gezet, voordat de bonbons zo waren gedroogd/gehard, dat ze uit de mal kwamen. En toen was de middag al bijna om. De volgende serie heb ik de volgende dag in m'n eentje gemaakt.
Het was een groot succes: het knoeien met de chocola en de vulling, de gezelligheid, en ook het proeven: heerlijke bonbons zijn het geworden. En van het restant van de chocola en de bijgeleverde pinda's heb ik nog wat pindarotsjes gemaakt.
Gelukkig staat er in het boekje bij al deze ingrediënten dat chocolade geen directe oorzaak is van overgewicht. Maar er staat niets in over de zoete vulling...