zondag 2 augustus 2015

Iona (14)

Nog een paar dagen, dan is het tijd om Iona te verlaten. Voorgoed? Ik heb het gevoel van niet. Het eiland, de Iona Community, ik kom er nooit meer los van.
En waarom?
Omdat de manier van geloofsbeleving bij de Community zo praktisch is, er toe doet, een verschil kan maken. Het is goed om daar telkens weer bij bepaald te worden. Zoals het thema van de preek vanmorgen van Peter MacDonald, de leader van de Community: er is genoeg voor iedereen, maar degenen die de schaarse goederen bezitten willen er aan verdienen, en creëren soms zelfs schaarste. Als je delen wilt, is er genoeg voor iedereen. En als je dan denkt dat het allemaal even serieus gaat: er valt altijd genoeg te lachen, ook tijdens  de kerkdiensten! Zo begon Peter zijn preek met het zingen van de Jeely Piece Song, een lied over een huisvestingsproject in de zestiger jaren in Glasgow. Een groot deel van de kerkgangers kon het meezingen: veel Members van de Iona Community zijn deze week hier voor de jaarlijkse Community week.

Het dagelijkse werk hier is net zo goed "worship" als de kerkdienst. En dat is een heerlijk uitgangspunt voor je werk als vrijwilliger hier. Het kan zwaar zijn (soms letterlijk, zeulen met volle manden nat wasgoed bijvoorbeeld), maar het is allemaal nodig om de gastvrijheid gestalte te geven, en gastvrijheid een van de kernpunten van het geloof, zeker op Iona.
Er is een "rune of the stranger" die ik erg mooi vind:

We saw a stranger yesterday,
we put food in the eating place,
drink in the drinking place,
music in the listening place
and, with the sacred name of the triune God,
he blessed us and our house,
our cattle and our dear ones.

As the lark says in her song:
often, often, often, goes Christ in the stranger's guise.

Als ik terugkeer naar de "gewone wereld", wil ik dit meenemen van Iona!

Geen opmerkingen: