Het Zuidelijk Toneel liet "het volk" verbeelden door een drumband. Een aantal slagwerkers, een paar keer versterkt door leden van de Drumfanfare Hengelo, speelde op cruciale momenten een schitterende rol met hun strakke ritmes en dreigende optochten.
Caesar is populairder dan ooit op het moment dat het verhaal speelt, en men wil hem koning maken. Dat zou echter, na het afzetten van de tiran/koning Tarquinius Superbus, nooit meer mogen gebeuren in het Romeinse Rijk. Een aantal senatoren besluit dan ook de aanstaande koning voorgoed het zwijgen op te leggen. En ze denken dat goed te kunnen verdedigen ook. Zelfs Brutus, een vriend van Caesar, doet mee, omdat hij het belang van de Republiek voorop stelt.
Overtuigd als ze zijn van hun goede bedoelingen, vinden ze het geen punt dat Marcus Antonius, vertrouweling van Caesar, na een korte toespraak van Brutus de herdenkingsrede voor Caesar zal uitspreken. Heel geraffineerd bespeelt Marcus Antonius het volk, met als uiteindelijk gevolg een burgeroorlog waarin Brutus en zijn medesamenzweerders het onderspit delven.
In november heb ik beschreven hoe mijn reisgenoten en ik geboeid luisterden naar Andrea Vreede, die op het Forum in Rome het verhaal van de dood en de crematie van Caesar vertelde. Ook de versie van Het Zuidelijk Toneel boeide me. Je kunt tenslotte nooit genoeg gewaarschuwd worden voor politici die het volk bespelen om hun eigen doelen na te streven... Voor je het weet heb je een burgeroorlog!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten