Al een aantal jaren probeer ik in de maand juni een weekend naar Amsterdam te gaan om voorstellingen van het Holland Festival te zien. Dit jaar is dat weer heel goed gelukt.
Onder andere heb ik de voorstelling The Master and Margarita gezien. Simon McBurney heeft het boek van Michail Boelgakov bewerkt met en voor zijn gezelschap Complicite en het wordt op verschillende grote festivals gebracht.
Het is een ingewikkeld verhaal. Mattheüs schrijft over Pontius Pilatus en Jezus, die na het verraad van Judas Iskariot door Pilatus veroordeeld wordt. Een schrijver in het Rusland uit de beginperiode van Stalin schrijft daar een boek over. En die schrijver wordt op zijn beurt verraden door een zogenaamde vriend die alleen uit is op het appartement van de schrijver.
De duivel, in de gedaante van Woland, bezoekt Moskou met zijn gevolg (o.a. de kater Behemoth, een mensgrote pop) en bemoeit zich met de zaak. En dan komt er ook nog het motief van het verkopen van de ziel aan de duivel bij. De vriendin van de schrijver, door haar De Meester genoemd, verkoopt haar ziel aan Woland om te weten te komen wat er met De Meester is gebeurd. Na een Walpurgisnacht mag ze iets wensen en ze verbijstert Woland en diens gevolg door een volkomen onbaatzuchtige wens te doen. Daarna mag ze er nog een doen, en dan wenst ze dat ze samen met de Meester in hun appartement rustig mag leven.
Uiteindelijk mogen ze van de eeuwige rust genieten en wordt ook Pilatus bevrijd van zijn eeuwige wroeging.
Het is echt te ingewikkeld om alles in zo'n kort stukje te beschrijven. De theatervoorstelling duurt drie uur en een kwartier. In die tijd wordt er een verhaal neergezet door de spelers van Complicite in een decor dat deels heel simpel is: zoveel stoelen als er spelers zijn, een hokje dat zowel als loket als voorste deel van een tram voorstelt, en een bed. Veel meer is het niet. Het appartement wordt voorgesteld door op de vloer geprojecteerde lijnen, met een deur op dezelfde manier als je op een plattegrond tekent. De achterwand wordt gebruikt om verschillende decors op te projecteren. En ook wordt er gebruik gemaakt van live-opnames die dan ergens in het decor, in een raam bijvoorbeeld, worden geprojecteerd. Dus ook dat is ingewikkeld!
Het is een voorstelling waarbij je aandacht geen minuut verslapt. Ik was niet de enige die het echt een fantastische avond vond. Ook de dagen er na, bij andere voorstellingen, hoorde ik mensen enthousiast vertellen over deze belevenis.
Nu snel het boek aanschaffen en gaan lezen. En dan ook Hondenhart kopen en lezen: twee jaar geleden de opera daarvan gezien, ook door McBurney geregisseerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten