In deze dagen rond de jaarwisseling heb ik het boek De wereld gaat aan vlijt ten onder van Max Dendermonde weer eens gelezen. Een boek uit 1954. Een familie van geleerden probeert de condities op deze aarde volmaakt te maken: altijd een gelijkmatig humeur, geen taalproblemen meer, iedereen is overal te vinden en tijd en plaats spelen geen rol, want met een machine kan iedereen elk moment worden verplaatst. Dat is het doel van de familie Pousekovsky. Vader, twee zoons en een dochter werken er hard aan en een prachtig rustig gebied, Oaklake, moet daaraan opgeofferd worden. Alec J. Weatherwood, de barkeeper, vindt het maar niks. Al dat "streben", die ambities, hij moet er niks van hebben. Wees tevreden met wie en wat je bent, ga niet in elke hype mee, leef in het heden.Een mooi boek om te lezen in de tijd van goede voornemens. Ik ga het dit jaar weer proberen: dicht bij mezelf blijven, me niet gek laten maken en genieten van de mooie dingen die langs komen.
Ik wens het de lezers van mijn weblog ook toe:
veel mooie heldere dagen in 2010!
2 opmerkingen:
Mooi om zo'n oud boek met een dergelijk plezier en voldoening nog te kunnen lezen. Zelf heb ik vaak wel eens problemen met de hedendaagse literatuur, die me (bij sommige auteurs) nogal geforceerd of gewild aandoet.
Ik blijf je blog volgen, samen met nog enkele andere die literatuur in hun vaandel voeren...
Dat was een verrassing: een lezer in België. Aangezien ik hoofdzakelijk mijn weblog bij vrienden en bekenden promoot, ben ik heel benieuwd hoe Nimeus op mijn weblog terecht is gekomen. Overigens: zoals je ziet, heb ik de Caleidoscoop meteen aan mijn bloglijst toegevoegd. Als Lampo, Daisne en Marnix Gijsen worden genoemd, ben ik verkocht...
Een reactie posten