Deze week heb ik de boekbespreking van De Pianostemmer van Daniel Mason voorbereid. Een verhaal over een stemmer van bijzondere piano's (Erard-piano's) die door het leger van Groot-Brittanië eind 1886 naar de binnenlanden van Birma wordt gestuurd om daar de Erard-piano van de excentrieke militaire arts Caroll te gaan stemmen.
Ik vind het altijd leuk te letten op andere cultuuruitingen in een boek. De Pianostemmer leverde onder andere het schilderij bij deze posting op: The Fighting Téméraire van William Turner. Een zeilschip dat door een stoomboot wordt gebracht naar de plaats waar het schip ontmanteld zal worden. Een dramatisch verhaal op zich. Maar hoe prachtig heeft Turner hier het licht weergegeven! Het is gekozen tot het mooiste schilderij van Groot-Brittanië.
Er werd ook een gedicht genoemd van Shelley: Ozymandias. Even gegoogled, en het gedicht verscheen op het scherm:
I met a traveller from an antique land
Who said: Two vast and trunkless legs of stone
Stand in the desert... Near them, on the sand,
Half sunk, a shattered visage lies, whose frown,
And wrinkled lip, and sneer of cold command,
Tell that its sculptor well those passions read
Which yet survive, stamped on these lifeless things,
The hand that mocked them, and the heart that fed:
And on the pedestal these words appear:
"My name is Ozymandias, king of kings:
Look on my works, ye Mighty, and despair!"
Nothing beside remains. Round the decay
Of that colossal wreck, boundless and bare
The lone and level sands stretch far away.
Ja, literatuur en internet, een leuke combinatie!
2 opmerkingen:
moest het even goed doorlezen het gedicht maar volgens mij snap ik em nu een beetje. Heb je dit boek al niet eerder gedaan? Of ben ik in de war met een andere piano?
Ik had het boek inderdaad al een keer eerder gelezen, maar nog nooit besproken in een van de boekenclubs.
Een reactie posten