Vanmorgen in de kerk werd het gedicht Het onkruid wint het laatst gevecht van Ida Gerhardt gelezen. Deze twee foto's, genomen op Iona waar de plantjes een plekje vonden op de ruïne van de Nunnery, vond ik er heel mooi bij passen.
Even zoeken op internet, en ik had ook de woorden van het gedicht.
Lof van het onkruid
Godlof dat onkruid niet vergaat.
Het nestelt zich in spleet en steen,
breekt door beton en asfalt heen,
bevolkt de voegen van de straat.
Achter de stoomwals valt weer zaad:
De bereklauw grijp om zich heen.
En waar een bom zijn trechter slaat
Is straks de distel algemeen.
Als hebzucht alles heeft geslecht
straalt het klein hoefblad op de vaalt
En wordt door brandnetels vertaald;
‘gij die miljoenen hebt ontrecht:
zij kómen – uw berekening faalt.’
Het onkruid wint het laatst gevecht.
Uit: Ida Gerhardt, Vijf vuurstenen, Atheneum-Polak & Van Gennep, Amsterdam, 1974.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten