donderdag 15 januari 2015

Havank en Simenon

Alle Havankjes heb ik uit! Begin 2014 ben ik begonnen steeds tussen de "echte literatuur" door een boekje over de Schaduw te lezen. Heerlijk zoals Havank met de taal omging.
Neem de eerste alinea van het verhaal Schaduwen in de nacht:
Monsieur Charles C.M. Carlier, die door de Vromen en Rechtvaardigen van de ordentelijke samenleving wordt gehuldigd als de "Schaduw" en door de Goddelozen en Filistijnen van Onderwereld en Gangsterland dus als de "Schaduw" wordt gehaat en gevreesd, reed in een blauwe Bentley over de Alpen in een zomernacht. De fraaie wagen is echter de zijne niet. Het is de auto van Miss Aranea Forster, zijn gezellin en bentgenote; en vaak ook zijn Prima Ballerina, in het ballet en knekeldans op muziek van Magere Hein. 
 En dan de voorkeur van de Schaduw voor bonte kleuren, die vooral tot uiting komt in de keuze van zijn nachtgewaden. En de bril die uitsluitend dient "ter verhoging van de deftigheid en het decorum". Ja, ik heb er weer van genoten.

Ik heb nog een hele rij detectives in de kast staan. Die zijn van Georges Simonon. Een heel ander soort schrijver, die meer in de psychologische sfeer schrijft. Zijn hoofdpersonage is Maigret, commissaris van de Parijse politie, die je zelden op een of andere uitbundigheid kunt betrappen. Hij is een rustige pijproker en hij neemt de tijd voor zijn zaken. Ook Simenon "leest lekker weg", en ook zijn boeken zal ik ter afwisseling de komende tijd (her)lezen. De eerste is al uit!

Geen opmerkingen: