Weekendje Holland Festival

Het afgelopen weekend heb ik in Amsterdam een aantal voorstellingen van het Holland Festival bijgewoond. Een heel weekend vol cultuur, want de tijden waarop er geen voorstellingen te bezoeken waren, werden gevuld met museumbezoek.
Drie echt fantastische voorstellingen gezien en gehoord:

 - The Gloaming in het intieme BIMhuis. Een groep van vijf muzikanten uit Ierland en de VS, die op een moderne manier Ierse muziek speelt. Onder meer door andere instrumenten te gebruiken. Zo is bijvoorbeeld de Ierse doedelzak (Uillean Pipes) vervangen door een harmonium, een "hijgend hert" zoals dat vroeger in veel protestantse huiskamers stond. Het is een veel bescheidener geluid. Ook de begeleidende violist speelt heel subtiel op zijn 10-snarige viool. Een heel expressieve pianist, een gitarist en Martin Hayes met een "gewone" fiddle, stuk voor stuk goed voor mooie Ierst muziek. En dan de zanger, Iarla Ó Lionaird: hij zingt in het Iers en meteen bij de inzet van het eerste lied was het raak! Wat een fantastische stem, wat een geweldige band en wat een heerlijke avond.

 - Ouverture en Le Sacre du Printemps van het Nationaal Ballet was ook genieten. De muziek van de Ouverture is precies honderd jaar jonger dan die van Le Sacre, maar het klinkt eigenlijk andersom. Het ballet van de Ouverture was een schitterrend geheel met de muziek en met de lichtbalken, die ook een soort dans uitvoerden. Na de pauze Le Sacre du Printemps, met ook live muziek van Holland Symfonia, in een choreografie van Sheng Wei. Een schandaal kan deze choreografie niet verwekken, zoals 100 jaar geleden. Het gaat hier om een prachtig ballet waarin soms door op zichzelf kleine bewegingen het geheel wordt opgezweept zoals dat ook in de muziek gebeurt. De link laat een heel klein beetje van deze voorstelling zien.

 - Die Meistersinger von Nürnberg van Wagner, door De Nederlandse Opera was wel een lange zit: een voorstelling van vijfeneenhalf uur (waarin gelukkig wel twee pauzes van een half uur waren inbegrepen). Ik zat op het tweede balkon en kon alles prachtig zien. Alleen hebben ze daar geen rekening gehouden met het feit dat je de benen zo af en toe moet strekken, dus tegen het einde begonnen mijn knieën wat te protesteren. Maar dat was dan ook het enige. Erg genoten van het geheel.

Ja, en dan had ik nog twee voorstellingen geboekt. De ene was een performance in het Stedelijk Museum, The inquisitive musician genaamd. Het was een satire van enkele eeuwen oud, maar het geheel kwam naar mijn idee helemaal niet uit de verf. Na een nog veelbelovend begin met veel kabaal en iedereen achter de muziek aan, volgde een soort rechtzaak tussen de beerfiddlers  en de Kunstpfeiffer, maar zelfs Thijs van Leer kon het niet redden. De satire kwam niet over. Jammer dus.

Dan de voorstelling waar ik nog over zit na te denken: Marktplaats 76  van Jan Lauwers & Needcompany. Een goed onderwerp: wat verbindt een gemeenschap als religie, traditie, nationaliteit en dergelijke dat niet meer doen. Wat als er rampen gebeuren, er doden vallen, incest, een ontvoering? Wat als er vreemdelingen komen, mensen die er niet bij horen. De voorstelling is meertalig (Nederlands, Engels, Frans en een stukje Koreaans), met boventiteling in Engels en Nederlands. Best te volgen dus. Maar toch had ik, op een paar stukjes na, het idee dat het is blijven steken in een leuke opzet. Het is zeker geen stuk dat over 50 jaar nog gespeeld zal worden, zoals bijvoorbeeld de stukken van Tsjechov (waar ik ook naar toe had kunnen gaan...). Het is soms briljant, hilarisch ook, maar het oogt allemaal amateuristisch, naar mijn idee. En dat vind ik jammer.
Het kan natuurlijk ook aan mij liggen (leeftijd, achtergrond en dergelijke), want de Needcompany speelt overal in de wereld. 
Toch heb ik er geen spijt van dat ik deze voorstellingen ben gaan zien. Ik heb nu weer een idee van wat er in de cultuurwereld zoal geboden wordt en kan daar andere dingen weer mee vergelijken.

Dan nog genoten van het Rijksmuseum in de nieuwe gedaante, oude bekenden in het vernieuwde Stedelijk bekeken en de tentoonstelling van Peter de Grote in de Hermitage gezien. En dat alles te bereiken langs Amsterdamse grachten en pleinen... 
Een mooi begin van mijn vakantie!