Tijdens het lopen van de eerste paar kilometers op de route kwam het gedicht bij me naar boven dat ik misschien al eens heb opgeschreven op dit weblog. Dit gedicht was het "motto" van de allereerste wandelvakantie die we met de kinderen hielden en ik vond het in een Engels countrytijdschrift. De naam van de auteur kan ik nu niet opzoeken.
We must learn to walk with the slow, measured tread of the countryman.
Cease to worry, cease to hurry,
and with haste ban from our daily life
all that destroys new found delight.
Take pleasure in full measure
at all in sight.
With time to gaze at the sky, a tree and a wayside flower.
Living less fast, we shall know at last
Peace in our hour.
Een mooie ervaring, ook al was het maar een paar kilometer van de lange weg naar Santiago.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten