Twee dagen lang heb ik aandachtig in een veilingcatalogus gelezen! Het was dan ook geen gewone catalogus, maar een van de relatie tussen twee mensen. De lots bestaan uit foto's, voorwerpen, boeken, kledingstukken en dergelijke. Die zijn afgebeeld en er is, net als in een echte veilingcatalogus, een beschrijving aan toegevoegd (foto van Doolan, gemaakt door Morris, datum onbekend, punaisegaatjes in de hoeken bijvoorbeeld). In boeken of jaszakken zijn briefjes gevonden en boodschappenlijstjes op de achterkant van een menu of zo. Die worden ook beschreven. Anders is er wel heel erg weinig mogelijkheid om het verhaal te vertellen.
Door aandachtig te lezen en te kijken zie je de liefde opbloeien. Helaas komt er ook een eind aan. Een van de oorzaken is dat Morris als fotograaf te veel onderweg is. Uiteindelijk komen dan de voorwerpen die met hun relatie te maken hebben in de veilingcatalogus. Af en toe staat er in de catalogus ook dat een lot is teruggetrokken. Dat maakt je nieuwsgierig: wat was dat dan?
Een verrassende manier om een roman te schrijven. Want dat is het toch: Doolan en Morris zijn verzonnen figuren en de voorwerpen zijn alleen door er een foto voor dit boek van te maken, bij elkaar gekomen.
zondag 21 maart 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
dat maakt me nieuwsgierig. Als ik eindelijk door de andere boeken heen ben, dan graag deze lenen.
Een reactie posten