Drumfeest

Al een aantal jaren kreeg ik iedere keer de kriebels als het over de Slagerij van Kampen ging. Steeds was er een reden om er niet heen te gaan. Gisteravond was ik er eindelijk een keer bij! En wat een feest! De voorstelling heeft als titel Evenintime, dat op z'n Engels uitgesproken ongeveer klinkt als avondtijd, maar op z'n Nederlands: even intiem. En af en toe was het ook even intiem.
Geweldig drumwerk, vooral ook perfect getimed en goed afwisselend. Wat dacht je van een stuk waarbij je een trein hoorde aankomen en vertrekken: een idee voor steeds opzwepender drums. En de solo's: op marimba, een heel orkest gevormd door één persoon met behulp van een elektronica-gadget dat geluiden opneemt, en een soort bolle steeldrum. Dat moet ik wel even uitleggen. Bij een steeldrum heb je een holle bodem, waarop je met stokken op speelt. Door er deuken in te maken, krijg je op verschillende plekken een verschillende toonhoogte. Gisteravond werd er een stuk gespeeld op een bolle vorm, met de handen. Door op verschillende plaatsen op de bol te slaan, kreeg je steeds andere toonhoogten. Heel verrassend, dat instrument.
Door deze halve bol, de marimba's, het klokkenspel, de basgitaar en de synthesizer was het niet alleen drum wat we hoorden.
Ik heb er van genoten! Hoe zou het zijn om mee te doen in zo'n groep?