De literaire salon in de bibliotheek Almelo had vanmiddag twee heel verschillende gasten:
Gertjan Verbeek, nu trainer van Heracles, vroeger assistent-trainer bij Heerenveen, en Kees 't Hart, nu full time schrijver, tot zijn pensionering werkzaam bij de Open Universiteit. Ze waren uitgenodigd voor een interview door John Heijmans omdat ze sinds het seizoen 2000 - 2001 vrienden zijn geworden. Dat seizoen namelijk, het jaar waarin Heerenveen voor het eerst in de Champions League speelde, was Kees bijna dagelijks te vinden bij trainingen, wedstrijden, nabesprekingen, en wat er maar gebeurt in een voetbalbedrijf als Heerenveen. Voor het voetbalblad Hard Gras schreef 't Hart hierover een reportage. Later werd het uitgebracht als boek met de titel Het mooiste leven...
En waarom dit interview mijn interesse opwekte? Ik heb aan de Open Universiteit Cultuurwetenschappen gestudeerd. Mijn eindscriptie ging over Christa Wolf, schrijfster in de DDR, en daarbij was Kees mijn begeleider. Menig stevig gesprek over het onderwerp en de aanpak van de scriptie hebben we gevoerd. Ik denk er met plezier aan terug.
Het werd een leuk interview, waar helaas maar weinig Almeloërs van kwamen genieten. Er was zelfs geen zwart - wit te bekennen. Het begon met een verwijzing naar de persconferentie na de wedstrijd Heracles - Roda JC. Een fraai voorbeeld van een niet volgens de gebruikelijke clichés verlopende persconferentie.
Ook het boek van Kees 't Hart moest vooral niet lijken op de gebruikelijke sportjournalistieke producten. En dat is het ook niet geworden. Kijkt de sportjournalist meestal van buitenaf tegen de zaken aan, Kees werd na een tijdje zo ongeveer als lid van het team beschouwd. Het boek wordt door de fans van SC Heerenveen nog steeds gekocht.
De oplage is helaas uitverkocht, maar op boekwinkeltjes.nl ben ik nog een aantal exemplaren tegengekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten