maandag 7 september 2009

Biografieën

Wie wel eens in mijn virtuele boekenkast kijkt of onderaan deze blog leest welke boeken ik uit heb, kan met enige stelligheid beweren dat ik weinig non-fictie boeken lees. Klopt ook. Vandaar ook dat ik niet zo snel een biografie van wie dan ook ter hand zal nemen. Ik vind het best interessant een en ander van een schrijver te weten, maar een kort stukje in de Wikipedia vind ik meestal wel genoeg.
Voor mij wordt het pas interessant als biografische gegevens in een literaire vorm zijn gegoten. Twee boeken las ik laatst, waarin nogal wat van het leven van een schrijver is vermeld.
Madelon van Kester Freriks gaat onder meer over de schrijfster Madelon Székely-Lulofs, die over het leven in Nederlands Indië schreef. De moeder van de hoofdpersoon van het boek heeft altijd heimwee gehad naar Indië en nu ze dement is geworden, wil haar zoon iets van haar wereld terughalen door zich in leven en werk van deze Madelon te verdiepen. Madelon Lulofs was in de jaren dertig van de 20e eeuw een bekende schrijfster. Naar aanleiding van haar boek Rubber werden zelfs Kamervragen gesteld. En dit boek werd verfilmd.

Het andere boek dat ik hier wil noemen is Taal zonder mij van Kristien Hemmerechts. In dit boek vertelt Kristien Hemmerechts over haar man, Herman de Coninck. Herman is onverwacht overleden en Kristien moet alleen verder. Ze herleest de gedichten van Herman en vertelt er met liefde over. Ze vertelt ook over de soms wat moeilijke relatie met Herman. Het laatste deel is gewijd aan hoe zij nu verder leeft: na enige aarzeling zijn er planten in de tuin verplaatst en is het huis anders ingedeeld. Als Herman er nog zou zijn geweest, was dit niet gebeurd... Heel herkenbaar! Kristien Hemmerechts moet op eigen kracht verder en het schrijven van dit boek heeft haar daarbij geholpen.
Beide boeken zijn geen wetenschappelijke werken met feiten over de schrijvers Madelon Lulofs en Herman de Coninck. Je komt beide schrijvers tegen als personages in het boek. En dat is leuk om te lezen. Vind ik.

1 opmerking:

Anoniem zei

Kristien Hemmerechts en Herman de Coninck...mijn Vlaamse lievelingsauteurs. Ik hou bijzonder veel van egodocumenten en dagboeken. Heb van Hans Warren de 21 delen van zijn Geheim Dagboek. Daar schrijf ik ooit nog een blogje over.