- Waar ben jij nu?
- Ik ben nu op station X. De trein heeft wat vertraging.
- Ik ben zo laat op station Y.
- 'k Zie je.
Of in de supermarkt:
- Ik sta nu bij de toetjes. Maar dat wat jij zo lekker vindt is op. Wat neem ik nu mee?
- Nee, dat is er ook niet.
- O wacht, ja het staat er wel maar ik moest er even naar zoeken.
- Zal ik er dan drie van meenemen?
Kortom, zo van die praatjes die of gehouden worden om wat te praten te hebben of omdat men niet goed voorbereid op pad is gegaan (zo komt het op mij over, omdat ik m'n hele leven nog nooit in de supermarkt naar huis heb gebeld om te vragen hoe of wat... In het ergste geval moest je gewoon nog een keer er heen!).
Chatten dus. Omdat het van de cursus moet, dus maar eens een paar mensen uitgenodigd. De coach was meteen online. Daar is ie ook coach voor, natuurlijk. Het leverde dit resultaat op.
Inderdaad, zo'n gesprekje van het soort als hier boven staat. Maar voor mij had het een extra dimensie: Ik hoor nu ook bij de groep mensen die chat! En wie wil daar niet bij horen?
Net als de Google Docs, zal ik even tijd nodig hebben om de chatfunctie naar waarde te leren schatten.
Maar ook heel leuk als je als moeder je dochter kan leren chatten! Net de jongste dochter, van wie ik wist dat ze achter de computer zat (zie de reactie op mijn vorige posting) uitgenodigd, en het is ons, weliswaar met tussenkomst van good old telephone, gelukt met elkaar te chatten. Ik zal het resultaat hiervan maar niet doorlinken. Je kunt je daar wel een voorstelling van maken.
330 woorden zegt de teller. Weer ruim voldoende voor dit Ding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten